اطلاعات مربوط به اختلال خشکی چشم

اختلال خشکی چشم چیست؟

هر بار که پلک می‌زنید، اشک روی سطح چشم شما پخش می‌شود و باعث روان‌سازی، تمیز کردن و روشن نگه داشتن دید شما می‌شود. این لایه اشکی بدن است که دارای سه لایه است: لایه روغنی بیرونی، لایه آبکی میانی و لایه مخاطی داخلی.

اگر به اندازه کافی اشک تولید نمی کنید یا اگر خیلی سریع تبخیر می شوند، ممکن است دچار خشکی چشم شوید. اگرچه هر فردی ممکن است گاهی اوقات خشکی چشم را تجربه کند، اما اختلال خشکی چشم یک وضعیت پزشکی است که می تواند مزمن باشد، به این معنی که برای مدت طولانی ادامه دارد.

دو نوع اختلال خشکی چشم وجود دارد و اکثر افراد ترکیبی از هر دو را دارند.

• خشکی چشم تبخیری: در این نوع، شما به اندازه کافی اشک تولید می کنید، اما لایه بیرونی روغنی که از تبخیر سریع اشک جلوگیری می کند، کافی نیست.
• خشکی چشم با کمبود آب: این نوع به این معنی است که شما به اندازه کافی اشک تولید نمی کنید تا چشم خود را به اندازه کافی مرطوب کنید.

علائم خشکی چشم چیست؟

اختلال خشکی چشم می تواند باعث شود که احساس کنید شن یا چیز دیگری در چشمانتان وجود دارد. به غیر از احساس خراش مانند، ممکن است متوجه شوید:

• قرمزی، خارش یا سوزش
• حساسیت به نور
• تاری دید (به خصوص هنگام مطالعه)
• بینایی تغییر می کند
• درد یا درد مداوم به ویژه هنگام استفاده از لنزهای تماسی
• رشته های مخاطی داخل یا نزدیک چشم
• چشم های گریان

عوامل خطر برای اختلال خشکی چشم چیست؟

عوامل خاصی وجود دارد که نمی توانید آنها را کنترل کنید که ممکن است شما را در معرض خطر ابتلا به اختلال خشکی چشم قرار دهد، مانند سن بالای 50 سال یا زن بودن در بدو تولد.

سایر عوامل خطر ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• استفاده از لنزهای تماسی
• داروهایی مانند دیورتیک ها (داروهایی که دفع ادرار را آسان می کنند)، داروهای آنفولانزا و آلرژی و برخی داروهای ضد افسردگی
• سابقه برخی از اختلالات چشمی یا سایر اختلالات مانند آرتریت روماتوئید، لوپوس، دیابت و سندرم شوگرن
• خیره شدن یا تمرکز بر روی چیزی برای مدت طولانی بدون پلک زدن، مانند هنگام خواندن کتاب
• استفاده بیش از حد از صفحه نمایش
• انجام عمل لیزیک چشم [Queratomileusis in situ con láser] یا برای آب مروارید
• لوازم آرایشی مانند مژه مصنوعی
• زندگی در آب و هوای خشک و بادخیز یا بودن در اطراف دود
• برخی افراد فکر می کنند ممکن است بین خشکی چشم و سردرد ارتباطی وجود داشته باشد. یک مطالعه در سال 2021 نشان داد که ممکن است بین افراد مبتلا به خشکی چشم و حملات میگرن ارتباط وجود داشته باشد.

اختلال خشکی چشم چگونه تشخیص داده می شود؟

برای تشخیص اختلال خشکی چشم، ممکن است به یک چشم پزشک یا اپتومتریست، پزشکانی که در درمان اختلالات چشم تخصص دارند، مراجعه کنید و تحت یک آزمایش جامع چشم قرار بگیرید. این شامل معاینه چشم‌ها و نحوه پلک زدن و همچنین سؤالاتی در مورد داروهایی که مصرف می‌کنید و اینکه آیا شرایط پزشکی دیگری داشته‌اید یا خیر.

چشم پزشک ممکن است برخی از آزمایشات را انجام دهد، از جمله:

• یک لامپ شکاف را امتحان کنید: این برای بررسی این است که آیا چشمان شما به درستی اشک تولید می کنند یا خیر.
• تست شیرمر: از یک تکه کاغذ کوچک که روی پلک پایینی خود نگه داشته اید استفاده کنید تا پزشکتان ببیند چند قطره اشک کاغذ را خیس می کند.
• تست زمان شکست اشک (TRL): این تست بررسی می کند که پس از پلک زدن چه مدت لایه اشک شما در چشمان شما باقی می ماند.

چگونه می توانید اختلال خشکی چشم را مدیریت یا درمان کنید؟

طیف وسیعی از گزینه های درمانی برای اختلال خشکی چشم وجود دارد و توصیه می شود با چشم پزشک یا اپتومتریست خود صحبت کنید. این شامل:

• گزینه های بدون نسخه: اشک های مصنوعی، ژل ها، پمادها و محلول های پاک کننده پلک ممکن است برخی از علائم DED را تسکین دهند. [Trastorno de ojo seco].
• داروهای تجویزی: آنها می توانند خشکی چشم را با کاهش تورم یا تشویق تولید اشک درمان کنند.
• شاخه های سیلیکونی: پزشک شما ممکن است به شما توصیه کند که در مجاری اشک شمع های سیلیکونی قرار دهید تا اشک در چشمان شما طولانی تر بماند.
• لنزهای تماسی ویژه: استفاده از لنزهای تماسی مخصوص می تواند برای محافظت از چشم مفید باشد.
• مراحل داخل دفتر: درمان با نور پالسی شدید (IPL)، گرم کردن در مطب و بیان غدد روغن ممکن است در باز کردن غدد در چشم مفید باشد تا روغن بهتر بتواند برای روان کردن چشم فرار کند.

همچنین ممکن است در مورد مکمل ها یا ویتامین های خشکی چشم از چشم پزشک خود سوال کنید، مانند:

اگر با چشم‌های خشک از خواب بیدار می‌شوید یا متوجه می‌شوید که اغلب دچار خشکی چشم می‌شوید، در مورد نگرانی‌های خود با پزشک خود صحبت کنید. دریافت تشخیص می تواند به شما کمک کند تا درمان را در اسرع وقت شروع کنید.