3 ملاحظات قابلیت همکاری برای برنامه های بهداشتی

توسط بابی شروود، معاون توسعه محصول، GuidingCare.

فقدان قابلیت همکاری در مراقبت های بهداشتی ایالات متحده نفوذ کرده است. علیرغم پذیرش سریع فناوری‌های جدید، ما نتوانسته‌ایم برخی از تاثیرگذارترین فرصت‌های ارائه شده را به طور کامل درک کنیم. سیلوهای داده‌ای که مانع همکاری، کارایی و نوآوری می‌شوند، سرسختانه در سراسر صنعت وجود دارند. برای طرح‌های سلامت، پذیرش تحول دیجیتال برای دیجیتالی کردن فرآیند و بهبود تجربه اعضا سودمند است، اما اگر به درستی انجام نشود، می‌تواند با چالش‌های ادغام و قابلیت همکاری همراه باشد.

اخیراً بر روی ابتکارات و مقررات دولت برای رسیدگی به این نگرانی‌های فزاینده تمرکز شده است. قانون جدید پیشنهادی CMS در مورد قابلیت همکاری و مجوز قبلی را در نظر بگیرید، که پرداخت‌کنندگان را ملزم به اجرای فرآیند مجوز قبلی الکترونیکی، کوتاه‌تر کردن بازه‌های زمانی پرداخت‌کنندگان برای پاسخگویی به درخواست‌های مجوز قبلی، و ایجاد سیاست‌هایی برای کارآمدتر و شفاف‌تر کردن فرآیند مجوز قبلی می‌کند. .

در دنیایی که تقریباً هر چیزی را می توان فوراً از تلفن همراه یا لپ تاپ شما سفارش داد و یک شبه تحویل داد، غیرقابل تصور به نظر می رسد که مجوزهای قبلی – چیزی که برای سلامت اعضا و جمعیت بسیار مهم است – توسط یک سیستم قدیمی مدیریت شود. این تبادل بی‌وقفه داده‌ها، ساییدگی ارائه‌دهنده را کاهش می‌دهد، تجربه اعضا و احتمالاً نتایج سلامتی آنها را بهبود می‌بخشد، و در نهایت هزینه مراقبت را کاهش می‌دهد، زیرا تلاش دستی و زمان مرتبط با مجوزهای قبلی به طور قابل توجهی کاهش می‌یابد.

همانطور که ما در سال پیش رو اجرا می کنیم، قابلیت همکاری برای ذینفعان مهم است: یک گزارش جدید نشان می دهد که موانعی مانند کیفیت پایین داده ها و اشتراک گذاری اطلاعات همچنان برای بیش از 60٪ از مدیران مراقبت های بهداشتی چالش برانگیز است. برای برنامه های بهداشتی که قابلیت همکاری را در اولویت قرار می دهند، این سه حوزه را در نظر بگیرید:

مدیریت جمعیت را از طریق بهبود هماهنگی مراقبت کاهش دهید

انجمن ملی مراکز بهداشت جامعه، هماهنگی مراقبت را شامل سه بخش مهم می‌داند: شناسایی بیمارانی که بیشتر بیمار هستند یا ممکن است مبتلا شوند. به اشتراک گذاری اطلاعات بین ذینفعان درگیر مراقبت های بهداشتی؛ و مدیریت استفاده بیمار از مراقبت برای جلوگیری از خدمات غیر ضروری. بهبود هماهنگی مراقبت یک هدف مشترک برای برنامه های بهداشتی متمرکز بر مدیریت جمعیت است.

مراقبت هماهنگ نه تنها منجر به نتایج بهتر بیمار می‌شود، بلکه با جلوگیری از آزمایش‌ها و روش‌های تکراری قابل اجتناب، به کاهش هزینه‌های کلی مراقبت‌های بهداشتی کمک می‌کند. با این حال، هماهنگی مراقبت با کیفیت مستلزم همکاری قابل توجهی در میان اقدامات مراقبت اولیه، متخصصان، بیمارستان ها، آزمایشگاه ها و پرداخت کنندگان است. پرداختن به مشکلات رایج، از جمله موانع قابلیت همکاری، یکپارچه سازی داده ها و اولویت های رقیب فناوری اطلاعات سلامت، ضروری است.

پرداخت کنندگان باید محصولاتی را که بر اساس فرآیندهای محکمی ساخته شده اند که داده های دقیق و در زمان واقعی تولید می کنند، اولویت بندی کنند. با این کار، ارائه دهندگان و طرح ها می توانند به راحتی به داده ها دسترسی داشته باشند و سلامت جمعیت را بهبود بخشند، رضایت مشتری را افزایش دهند و چالش های ارائه دهندگان را کاهش دهند.

بهینه سازی مدیریت مراقبت برای حمایت از بیماران در بین تنظیمات مراقبت، در مقیاس

وقتی نوبت به مدیریت مراقبت می‌رسد، پرداخت‌کنندگان ممکن است با فهرستی از چالش‌ها روبرو شوند: گردش‌های کاری پیچیده، عدم هماهنگی بین سازمان‌های پزشکی، رفتاری و بهداشتی جامعه، مشارکت ناکافی شریک و بیمار، عدم دسترسی به داده‌های بلادرنگ، و موارد دیگر. یک برنامه مدیریت مراقبت موفق به بهبود مراقبت، هماهنگی مراقبت و توانایی به اشتراک گذاری داده ها اجازه می دهد – به این معنی که قابلیت همکاری کلیدی است. استفاده از این داده ها می تواند بینش های منحصر به فردی در مورد نیازها و رفتارهای بیمار ایجاد کند که بسیار فراتر از دیوارهای سنتی مراقبت حضوری است.

مقیاس‌بندی این راه‌حل‌ها نیازمند یکپارچه‌سازی داده‌های نسل بعدی و ابزارهای مدیریت گردش کار است که جریان‌های کاری را ساده‌سازی می‌کند، هماهنگی و همکاری را تسهیل می‌کند، بهبود کیفیت را تسریع می‌کند و مشارکت ارائه‌دهنده و بیمار را ارتقا می‌دهد.

به تصویر بزرگ فکر کنید

ممکن است زیاد به نظر برسد، اما مفهوم ارائه اطلاعات سفارشی و سفارشی به یک فرد دور از ذهن نیست. اگر مصرف‌کننده‌ای تلویزیون خود را روشن کند یا یک سرویس پخش را باز کند، منویی از گزینه‌ها را با برنامه‌های پیشنهادی یا کانال‌های مورد علاقه بر اساس فعالیت قبلی مشاهده می‌کند. با قابلیت همکاری، افراد می توانند همین مفهوم را در مراقبت های بهداشتی به کار ببرند.

قابلیت همکاری اطلاعات و تجزیه و تحلیل هایی را فراهم می کند که می تواند افراد را قادر سازد تا در سلامت کلی خود مشارکت فعال تری داشته باشند. قابلیت همکاری به افراد این امکان را می دهد که به نگرانی های خود رسیدگی کنند، سؤال بپرسند، مراحل اضافی را شناسایی کنند، و تغییراتی در سبک زندگی خود ایجاد کنند تا بهزیستی خود را بهبود بخشند و تصویر کاملی از سلامت خود داشته باشند.

هدف در کل ارائه یک سیستم مراقبت بهداشتی ایمن و متصل است که بیماران و ارائه دهندگان آنها را قادر می سازد به داده های سلامت خود دسترسی داشته باشند و از آنها برای تصمیم گیری آگاهانه تر و کارآمدتر استفاده کنند. پرداخت‌کنندگانی که از پلتفرم‌های نسل بعدی با اکوسیستم‌های متصل و بینش داده‌های هم‌زمان که بر نتایج هزینه و کیفیت تأثیر می‌گذارند، استقبال می‌کنند، در آینده هدف را حرکت خواهند داد.