18 مارس
2024
مسلح کردن بیماران به اطلاعات پزشکی دقیق برای بهبود نتایج ER، زمان انتظار
توسط جنیفر دیونینگ، مدیرعامل YourHealth.
در هرج و مرج کنترل شده اورژانس (ER)، زمان و دقت از اهمیت بالایی برخوردار است. آنها نه تنها بر نتایج مراقبت تأثیر می گذارند، بلکه بر کیفیت، ایمنی، هزینه ها و رضایت بیمار نیز تأثیر می گذارند. با افزایش زمان انتظار و هزینه های مراقبت های اورژانسی، اورژانس هدف اصلی برای راهبردهای بهره وری، بهره وری و بهبود هزینه است.
وضعیت ER
از نزدیک به 140 میلیون بازدید سالانه اورژانس گزارش شده توسط مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری، بیش از 13٪ منجر به پذیرش شده است. کمتر از نیمی (~42%) از بیماران در کمتر از 15 دقیقه دیده شدند. علاوه بر این، به دلیل کمبود نیروی انسانی و تقاضای بیشتر، زمان انتظار ER رو به افزایش است و از 2 ساعت و 35 دقیقه در سال 2021 به 2 ساعت و 40 دقیقه در سال 2022 افزایش یافته است.
همین بادهای مخالف باعث افزایش هزینه های ER می شود. طبق گفته Syntellis، هزینه های نیروی کار ER بین ژانویه 2020 و ژانویه 2023 تقریباً 50٪ افزایش یافته است، حتی با اینکه بازدیدهای ER در همان دوره 9.5٪ کاهش یافته است. یکی از قربانیان اورژانس های پرجمعیت و کم پرسنل، دقت است، به ویژه در مورد شرح حال بیمار.
یک مطالعه اخیر به این نتیجه رسید که تاریخچه دارویی که در اورژانس انجام می شود، پس از یافتن اختلاف در 27٪ از لیست های دارویی به دست آمده در طول تریاژ، تا حد زیادی نادرست و ناقص است. از این تعداد، نزدیک به 10٪ شامل داروهای قطع شده و نزدیک به 28٪ شامل عدم مصرف داروها بودند. سی و هشت درصد از بیماران گزارش دادند که از داروهای بدون نسخه استفاده می کنند که در پرونده الکترونیک پزشکی آنها ذکر نشده است.
با توجه به درصد ویزیتهای ER که منجر به پذیرش میشود، خطاهای انجام شده در طول تریاژ ER بر ایمنی و نتایج بیماران بستری تأثیر میگذارد. یک مطالعه نشان داد که تا 67٪ از بیماران بستری شده در بخش پزشکی عمومی حداقل یک خطا مرتبط با سابقه دارویی خود داشتند.
علاوه بر این، به گفته وزارت بهداشت و خدمات انسانی ایالات متحده، تاریخچه دارویی نادرست یا ناقص می تواند منجر به واکنش های نامطلوب دارویی (ADRs) شود که می تواند مدت اقامت در بیمارستان را از 1.5 روز تا نزدیک به پنج روز طولانی کند. ADR ها به تقریباً 5/6 درصد از کل پذیرش های بیمارستانی نسبت داده می شوند که بسیاری از آنها شامل تداخلات دارویی-دارویی، گیاهی و/یا مکمل هستند.
بسیاری از این خطاهای ایمنی پزشکی ناشی از تطبیق ناکافی در طول پذیرش است، با یک مرکز پزشکی تخمین زده میشود که تقریباً از هر 10 بیمار با فهرستهای دارویی نادرست، یک نفر احتمالاً دچار یک رویداد نامطلوب دارویی (ADE) میشود که باعث آسیب جسمی یا روانی یا از دست دادن عملکرد میشود. ADE ها همچنین با اقامت طولانی تر در بیمارستان و هزینه های مراقبت بالاتر همراه هستند.
دلایل زیادی علاوه بر ایمنی مراقبت و نتایج وجود دارد که بیمارستانها و سیستمهای بهداشتی میخواهند بر روی تریاژ ER در هر استراتژی بهبود تمرکز کنند. یکی این است که زمان انتظار ER یک معیار عملکرد کلیدی برای بیمارستانها است، بنابراین یافتن راههایی برای سرعت بخشیدن به کارکرد بیمار با حذف حتی یک دقیقه از زمان متوسط پنج دقیقه تریاژ به بیمار بدون تأثیر بر کیفیت مراقبت و نتایج، ارزش قابل توجهی دارد.
همچنین، کاهش ADR های مربوط به تاریخچه دارویی ناقص یا نادرست جمع آوری شده در طول تریاژ ER دارای مزایای هزینه قابل توجهی است. طبق یک مطالعه، ADR ها می توانند مدت اقامت در بیمارستان را از 8 تا 12 روز افزایش دهند و هزینه اضافی 16000 تا 24000 دلار برای هر بیمار را متحمل شوند. رویدادهای مرتبط با مواد مخدر سالانه 136.8 میلیارد دلار برای سیستم مراقبت های بهداشتی هزینه دارد.
راه حل یک بیمار توانمند است
راه حل مسائل مربوط به زمان و ایمنی مربوط به تریاژ ER در اختیار بیماران توانمند است. به طور خاص، کارایی و دقت شرح حال بیمار به طور قابل توجهی تحت تاثیر حصول اطمینان از دسترسی نامحدود بیماران به داده های پزشکی دقیق و به روز خود قرار می گیرد.
تصور کنید که اگر بیماران با یک عکس فوری دقیق از شرایط فعلی و داروهای خود از منابع متعدد به اورژانس مراجعه کنند، زمان صرفه جویی شود، و نیازی به پیمایش در لیست طولانی و اغلب قدیمی داروها در پرونده الکترونیک پزشکی آنها را از بین ببرد. تصور کنید که همان اطلاعات به آسانی در اختیار پرسنل خدمات فوریت های پزشکی (EMS) قرار می گرفت تا تصمیمات را در این زمینه راهنمایی کنند و سپس برای تصمیمات مراقبت مداوم به کارکنان اورژانس منتقل می شد.
در حالی که EHR ها و پورتال های بیمار بینش هایی را در مورد سابقه پزشکی بیمار ارائه می دهند، واقعیت این است که آنها فقط به یک برش از اطلاعات محدود می شوند. آنها همچنین یک دیدگاه تلفیقی از نیازهای مراقبت های ویژه را نشان نمی دهند. علاوه بر این، بیمار معمولی چندین ارائهدهنده دارد که از چندین سیستم اطلاعاتی متفاوت استفاده میکنند – که باعث میشود بیماران نتوانند به راحتی اطلاعات سلامتی خود را جمعآوری، بهروزرسانی و به اشتراک بگذارند.
حتی پروندههای سنتی سلامت شخصی (PHR) به دلیل محدودیتهای دسترسی کوتاه میشوند. یک بیمار ناخودآگاه نمی تواند وارد PHR خود شود – با فرض اینکه Wi-Fi یا شبکه های داده در صورت نیاز در دسترس هستند.
بهبود رویکرد تکهای ارائه شده توسط EHR، PHR و پورتالهای بیمار – بدون نیاز به سرمایهگذاری فناوری از سوی ارائهدهنده یا بیمار – مفهوم راهحلی مبتنی بر ابر مبتنی بر بیمار است که در آن بیماران میتوانند اطلاعات سلامتی خود را تجمیع و مدیریت کنند. نیازهای سلامتی
به عنوان مثال، بیمار وارد یک وب سایت امن می شود و خلاصه ای از نیازهای مراقبت حیاتی خود را ایجاد می کند (به عنوان مثال، شرایط پزشکی، داروها، آلرژی ها، و غیره) و تعریف می کند که چه کسی و برای چه اهدافی می تواند به آن اطلاعات دسترسی داشته باشد. آنها همچنین یک حلقه مراقبت از افراد مورد اعتماد را برای حمایت از آنها و/یا ارائه مراقبت در مواقع اضطراری ایجاد کردند. این شامل یک پزشک اولیه، قهرمان مراقبت یا وکیل پزشکی، و یک همسایه، عضو خانواده یا آشنا برای رسیدگی به نیازهای غیر اورژانسی در صورت بستری شدن بیمار در بیمارستان است.
بیماران می توانند در صورت نیاز اطلاعات خود را تغییر، حذف یا به روز کنند. آنها همچنین می توانند اطلاعاتی در مورد ویتامین ها، مکمل ها و درمان های بدون نسخه که ممکن است با سایر داروها تداخل داشته باشند، و همچنین دستورالعمل ها و دستورالعمل های پزشکی مهم مانند DNR، DNI و راهنمایی های مذهبی را شامل شود.
برای راحتی و قابلیت استفاده بهینه، این اطلاعات بهداشتی را میتوان به کدهای QR شخصی مرتبط کرد که میتوان آنها را چاپ کرد و به کارت بیمه سلامت بیمار، داشبورد خودرو، پشت تلفن همراه چسباند – هر کجا که اولین پاسخدهندگان یا سایر پرسنل پزشکی آموزش ببینند جستجوی اطلاعات هویتی یا اورژانسی بیمار هنگامی که کد QR اسکن می شود، اطلاعات مربوط به مراقبت های بهداشتی را همانطور که قبلاً توسط بیمار تعیین شده بود نمایش می دهد.
دسترسی به اطلاعات آماده
علیرغم اینکه هزینه مراقبت از بیمار در سال 2022 به 4.5 تریلیون دلار رسیده است، تمرکز کمی برای کنترل اطلاعات سلامتی خود به بیماران صورت گرفته است – اطلاعاتی که می تواند به کاهش هزینه های مراقبت، کاهش خطاهای پزشکی، کوتاه کردن زمان تریاژ، بهبود نتایج بیمار و به سادگی کمک کند. زندگی بیماران کمی راحت تر است
ابزارهای فناوری مورد نیاز برای قرار دادن این اطلاعات در نوک انگشتان بیماران و ارائه دهندگان از قبل وجود دارد. مهم این است که پذیرش و استفاده از آن عاری از هرگونه بار مالی یا فنی است.
این رویکردی به اطلاعات بهداشتی کنترلشده توسط بیمار است که به EMTs و پرسنل اورژانس تصویر سلامت کاملتری از اطلاعات حیاتی و خلاصهشده میدهد تا زمانی که زمان مهمتر است، بیمار درمان مناسب را دریافت کند. این یک تغییر ظریف است که می تواند تأثیر زیادی بر زمان های تریاژ و همچنین ایمنی و نتایج بیمار – و رضایت بیمار داشته باشد.