با سرطان مثانه به کار برگردید

با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنید

اگر می دانید که بازگشت به محل کار در طول یا بعد از درمان سرطان مثانه برای شما اولویت دارد، مهم است که به تیم مراقبت از سرطان خود اطلاع دهید. ایلا اسکینر، MD، انکولوژیست اورولوژی و پروفسور اورولوژی در Stanford Health گفت: اگرچه بیشتر برنامه درمانی شما به میزان تهاجمی یا تهاجمی سرطان مثانه شما بستگی دارد، ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی (HCPs) ممکن است تمایل شما به کار را نیز در نظر بگیرند. مراقبت در استنفورد در استنفورد، کالیفرنیا.

اسکینر گفت: “بیشتر افراد مبتلا به سرطان مثانه در واقع جراحی یا درمان سرپایی مثانه دارند.” بنابراین بیماران باید برای هر درمان مرخصی بگیرند، اما این لزوماً تأثیر زیادی بر توانایی آنها در کار ندارد.

او افزود که درمان‌های پیچیده‌تر مانند برداشتن مثانه، پرتودرمانی یا شیمی‌درمانی می‌تواند کار را دشوارتر کند، اما ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی همچنان می‌توانند با ارائه راهنمایی‌های مرتبط با مسائل کاری کمک کنند. اسکینر گفت: «ما به شما و کارفرمایتان کمک می‌کنیم تا تشخیص دهید که چگونه می‌توانید در محل کار غیبت کنید و شما را در مورد مدارکی که نیاز دارید راهنمایی می‌کنیم.

بسیاری از بیماران همچنین این گزینه را دارند که با یک مددکار اجتماعی در مرکز درمانی صحبت کنند تا برنامه ای برای بازگشت به کار آماده کنند. این مددکاران اجتماعی همچنین می توانند بیماران را در مورد خدمات حمایتی راهنمایی کنند.

حقوق قانونی خود را بشناسید

اگر به دلیل درمان یا سایر دلایل مرتبط با سرطان مثانه خود نیاز به مرخصی دارید، ممکن است بر اساس قانون مرخصی خانواده و پزشکی واجد شرایط مرخصی بدون حقوق باشید. [Ley federal de permisos de ausencia por razones familiares y médicas] (FMLA). بر اساس FMLA، اگر سرطان دارید، می‌توانید سالیانه تا 12 هفته مرخصی بدون حقوق استفاده کنید، اگر:

• شما حداقل 12 ماه برای کارفرمای خود کار کرده اید
• در 12 ماه گذشته حداقل 1250 ساعت (تقریباً 25 ساعت در هفته) کار کرده اید.
• شما در یک محل کار با 50 کارمند یا بیشتر در 75 مایل یا کمتر از خانه خود کار می کنید

برگ های FMLA را می توان یکباره یا در دوره های کوتاه تری مصرف کرد. همچنین می توانید ساعات کاری روزانه یا کار پاره وقت خود را به طور موقت کاهش دهید.

افراد مبتلا به سرطان (یا سابقه سرطان) همچنین ممکن است واجد شرایط حمایت های قانونی تحت قانون آمریکایی های دارای معلولیت (ADA) باشند، یک قانون فدرال که از تبعیض علیه افراد دارای معلولیت جلوگیری می کند. این به این دلیل است که ADA اصطلاح «ناتوانی‌ها» را شامل هر گونه نقصی می‌داند که به طور قابل‌توجهی یک فعالیت عمده روزانه یا سابقه چنین اختلالاتی را محدود می‌کند.

بر اساس ADA، کارفرمایان باید کارکنان مبتلا به سرطان را بر اساس مهارت‌ها، دانش و تجربه‌شان و همچنین نحوه تأثیر بیماری بر آنها ارزیابی کنند. آنها نباید در مورد کارمندان مبتلا به سرطان به دلیل ترس یا کلیشه های مرتبط با بیماری تصمیم بگیرند.

به عنوان مثال، یک کارفرما ممکن است کارمندی را که تحت درمان سرطان مثانه قرار می‌گیرد به موقعیتی کمتر ارشد منتقل کند، زیرا نگران است استرس شغلی سرطان را بدتر کند.

ADA همچنین از کارفرمایان می‌خواهد که برای افراد مبتلا به سرطان، محل‌های اقامتی در محل کار (به نام اقامتگاه‌های معقول) فراهم کنند تا بتوانند به کار خود ادامه دهند.

علاوه بر این حمایت‌های فدرال، بخش منابع انسانی شما می‌تواند به سؤالات مربوط به سیاست‌های خاص کارفرمای شما مرتبط با موارد زیر پاسخ دهد:

• ناتوانی های کوتاه مدت و بلند مدت
• بیمه
• زمان انعطاف و مرخصی استعلاجی

درخواست کنید تا سازگاری ها اجرا شوند

هنگامی که به کارفرمای خود در مورد سرطان مثانه خود اطلاع دادید، می توانید برای تسهیل کار در طول درمان و پس از درمان، درخواست تسهیلات کنید. برخی از اقامتگاه های تحت پوشش ADA عبارتند از:

• استراحت های اضافی یا طولانی مدت
• یک منطقه خصوصی برای استراحت و مدیتیشن
• کار از خانه
• کار خود را با یک همکار به اشتراک بگذارید

نمونه های دیگری از تنظیماتی که می تواند کار شما را برای شما امکان پذیرتر کند عبارتند از:

• سازماندهی مجدد فضای کاری خود (یا انتقال به فضای جدید)
• برنامه یا کار خود را در ساعاتی که معمولاً ساعات کاری نیستند تغییر دهید
• تغییر موقت به یک موقعیت متفاوت در شرکت
• از تلاش بدنی خودداری کنید
• اطمینان حاصل کنید که در صورت نیاز به صندلی ها دسترسی دارید
• برای قرارهای پزشکی مرخصی بگیرید

اولین قدم برای به دست آوردن محل اقامت این است که مشخص کنید در صورت وجود چه چیزی باید به کارفرمای خود ارائه دهید. شرکت‌ها ممکن است اسنادی مانند تأییدیه‌های پزشکی یا اعلان‌های ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما را درخواست کنند.

برای بازگشت آماده شوید

پس از ایجاد اقامتگاه، نوبت به جزئیات نهایی می رسد. به آنچه می خواهید در مورد سرطان مثانه خود با همکاران خود در میان بگذارید فکر کنید. به وضعیت حمام ها و دسترسی به حمام های خصوصی نگاه کنید، جایی که می توانید کاتتریزاسیون انجام دهید یا نیازهای دیگر را برطرف کنید.

در صورتی که به طور غیرمنتظره ای در کار گیر افتاده اید (یا در ترافیک گیر کرده اید)، ایده خوبی است که یک کیت اضطراری برای میز یا ماشین خود بسته بندی کنید. کیت باید حاوی مواردی مانند داروها، لوازم استومی و هر چیز دیگری باشد که ممکن است نیاز داشته باشید.

به گفته اسکینر، بهترین کاری که می توانید انجام دهید تمرکز روی یک روز در هر زمان است.

او گفت: «من معمولاً به بیماران می‌گویم که از قبل به گام‌های زیادی فکر نکنند، زیرا این موقعیت‌ها به سادگی قابل پیش‌بینی نیستند. “من خوشبین هستم، بنابراین به آنها می گویم که تا زمانی که دلیلی برای خوش بین بودن وجود نداشته باشد، خوش بین باشند.”